พระราชบัญญัติมหาวิทยาลัยราชภัฏ พ.ศ. ๒๕๔๗ กำหนดให้มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรีเป็นสถาบันอุดมศึกษาเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น มีวัตถุประสงค์ให้การศึกษา ส่งเสริมวิชาการและวิชาชีพชั้นสูง ทำการสอน วิจัย ให้บริการทางวิชาการแก่สังคม ปรับปรุง ถ่ายทอด และพัฒนาเทคโนโลยี ทะนุบำรุงศิลปะและวัฒนธรรม ผลิตครู และส่งเสริมวิทยฐานะครู โดยมีสภามหาวิทยาลัยเป็นองค์กรสูงสุดของมหาวิทยาลัยมีอำนาจหน้าที่และความรับผิดชอบ ในการกำหนดนโยบาย อนุมัติแผนและงบประมาณในการพัฒนามหาวิทยาลัยทุก ๆ ด้าน กำกับติดตาม ประเมินผลการดำเนินงานของมหาวิทยาลัย ตลอดจนกำกับดูแลสนับสนุนให้ฝ่ายบริหารสามารถดำเนินภารกิจและกิจกรรมต่าง ๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผล

ด้วยบทบาทและอำนาจหน้าที่ของสภามหาวิทยาลัย จำเป็นต้องมีหน่วยงานมารองรับทำหน้าที่สนับสนุนการดำเนินงานของสภามหาวิทยาลัย ซึ่งแต่เดิมหน่วยงานที่ทำหน้าที่ดังกล่าว คือ งานประชุมและพิธีการ กองกลาง สำนักงานอธิการบดี ด้วยพัฒนาการและความเจริญก้าวหน้าของมหาวิทยาลัย ซึ่งดำเนินมาอย่างต่อเนื่อง ส่งผลให้ภารกิจในการรองรับและสนับสนุนการดำเนินงานของ สภามหาวิทยาลัยเพิ่มมากขึ้นด้วย ประกอบกับกรอบแผนอุดมศึกษาระยะยาว ๑๕ ปี ฉบับที่ ๒ (พ.ศ. ๒๕๕๑-๒๕๖๕) กำหนดแนวทางการพัฒนาการบริหารจัดการและธรรมาภิบาลในสถาบันอุดมศึกษาไว้ว่า ควรจัดให้มีสำนักงานของสภามหาวิทยาลัย มีเลขานุการสภามหาวิทยาลัยเต็มเวลา สร้างระบบการจัดวาระการประชุมที่โปร่งใส ก้าวหน้า มีเนื้อหาเชิงนโยบายควบคู่กับการอนุมัติวาระเชิงบริหาร มีระบบการกลั่นกรองวาระเพื่ออนุมัติ รับทราบ และทักท้วง การติดตามความก้าวหน้า และผลการปฏิบัติตามมติของสภามหาวิทยาลัย ทั้งนี้ ต้องสร้างวัฒนธรรมองค์กรและการแบ่งหน้าที่ความรับผิดชอบที่ชัดเจนให้การทำงานของฝ่ายบริหารและสำนักงานสภามหาวิทยาลัยปลอดความขัดแย้ง

จากเหตุผลและความจำเป็นดังกล่าว จึงสมควรให้มีการจัดตั้ง “สำนักงานสภามหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี” มีฐานะเทียบเท่าระดับงาน เป็นหน่วยงานภายใต้การกำกับของสภามหาวิทยาลัย สังกัดสำนักงานอธิการบดี มีสายการบังคับบัญชาขึ้นตรงต่อรองอธิการบดีผู้ดำรงตำแหน่งเลขานุการสภามหาวิทยาลัย เพื่อรองรับการดำเนินงานตามภารกิจของสภามหาวิทยาลัยต่อไป